روایت تاریخی

يزيد ملعون به نُعْمَانُ بْنِ بَشِير دستور داد تا اسباب سفر اهل بيت را فراهم كند و او را به همراه ۳۰ نفر با اهل بيت راهي مدينه كرد[1]و به اين سی نفر هم دستور داد کاروان را شب‌ها حرکت دهند و پشت سر اهل بيت و دورا‌ دور حركت كنند و مراقب آن‌ها باشند و به اهل بيت نزديك نشوند تا در مواقع وضو گرفتن یا قضاي حاجت راحت باشند. نُعْمَان هم همین کار را کرد تا آمدند و به نزديكي مدينه رسيدند.[2]در باره زمان برگشت اهل بيت به مدينه هم اختلاف نظر هست.

ثابت كرديم طبق گزارش کتاب كامل بهایي در خصوص ورودشان به شهر شام، شانزدهم ربيع‌الاوّل صحيح‌تر است كه اهل بيت حدّاقل يك ماه، به روایتی ۴۵ روز، به گزارشی ۲ ماه و به گزارشی ۶ ماه در شهر شام بودند. راه شام تا مدينه هم بیش از ۲۰۰ فرسخ است که باید در ۳۰ روز طي كرده باشند،[3]پس بر خلاف گزارش بعضی از بزرگان که خروج اهل بیت از شام را بیستم صفر دانسته‌اند، صحيح‌تر و عقلاني‌تر اين است كه اهل بيت در اواسط ربیع الثانی از شام خارج شده و نیمه جمادي‌الاوّل به مدينه رسیده باشند. ( با احتساب یک ماه اسکان در شام) يعني ۹ تا ۹/۵ ماه[4] بعد از خروجشان به همراه امام از مدينه.( خروج ۲۸ رجب، برگشت اوايل ماه جمادي‌الاوّل)

قدر دانی حضرت زینب و فاطمه دختر حضرت علی  از نعمان

هنگامی که اهل بيت به نزديكي مدينه رسيدند، حضرت زينب و حضرت فاطمه؛ دختر امام علی علیه‌السلام مقداري از زيورآلات خود را به پاس قدرداني از نُّعْمَانُ بْنِ بَشِيركه از شام تا مدينه كاروان اهل بیت را همراهي كرده بودند، فرستادند و ضمن عذرخواهي از كم بودن آن، اين زيورآلات را به آن‌ها هديه كردند.[5]